CERPEN BAHASA JAWA "DUMADINE KUTHA WONOGIRI"

Kelompok 7

Nama anggota:

1.      Anisa Larasati             ( 03 )

2.      Eka Puji Lestari           ( 10 )

3.      Mega Selviana             ( 21 )

4.      Riska Safaeriyah         ( 33 )

Cerita Rakyat

Dumadine Kutha Wonogiri

            Nalika jaman kraton Demak, ana wong kang seneng tapa brata  sing sekti mandraguna. Asmane priyayi iku yaiku Ki Kesdik Wacana. Panjenengane urip ijen lan tapa ana gua  sacedhake gunung Sewu. Gunung mau dikupengi dening alas sing gung liwang Liwung. Mula gawat gawat kaliwat-liwat. Ewasemono papan mau minangka papan kang endah sesawangane, sarta subur loh jinawi apa kang tinandur mesthi bakal dadi.

            Ing sawijining dina wektu ana raja sing lagi mbebedhak kewan alas kang didherekake dening para senopati lan para prajurit. Yen bisa entuk kidang, bakal diolah lan dipangan ing alas mau, saperangan digawa menyang kraton. Papan tilase sing kanggo seneng-seneng banjur dijenengake desa Seneng. Nganti saprene papan mau isih ana. Bab mau nganti kepireng dening raja ing Demak. Mula banjur didhawuhi Raden Panji supaya sowan Ki Kesdik Wacana. Sang Raja ngersakake kidang-kidang pilihan bakal dienggo klangenan.

            Ki Kesdik banjur minangkani panyuwune Sang Raja. Kanthi kasektene Ki Kesdik nglebokake kidang-kidang mau ana sajrone bumbung petung banjur disumpeli. Bumbung mau banjur diaturake Raden Panji kanthi pesen, “Raden Panji, bumbung iki isine kidang-kidang sing dikersakake Sang Prabu. Daklebokake ana ing bumbung supaya gampang digawa. Kajaba iku anggonmu tumeka kraton Demakisih adoh. Mula aja pati-pati dibukak yen durung ana ngarepe Sang Prabu Demak”.

            “Inggih sendika dhawuh  Sang Resi, kula badhe estokakeen sedaya dhawuhipun Sang Kesdik Wacana,” ature Raden Panji tansah kebak urmat. Sajroning bali menyang Demak, penggalihe Sang Panji tansah tuwuh kepengin mangerteni geneya among bumbung sing diparingake, apa bisa kidang – kidang mau dilebokake ing jero bumbung. Ewasemono welinge Ki Kesdik tansah gawang – gawang ngalela ing penggalihe.

            Nalika ngliwati alas jati gung liwang-liwung kang sepi banget, Raden Panji tuwuh pepinginane mbukak bumbung. Nalika bumbung dibukak, dumadakan pating brubul ana kidang wolung pasang utawa enem belas cacahe padha mlayu mlebu ing alas. Raden Panji banjur eling lan enggal ngoyak kidang – kidang mau. Saking cepete anggone mlayu, dumadakan kethune tiba nanging ora digatekake. Panjenengane tetep wurung ora bisa nyekel kidang – kidang mau.

            Raden Panji banget gelane yen ngelingi tumindake kang sembrana mau. Atine ora jenjem kepara lemes dumes awake, ora ngerti apa sing kudu ditindakake. Yen bali menyang Demak, Sang Prabu mesti duka. Dene yen bali menyang papane Ki Kesdik ora wani ngadhepi dukane Ki Kesdik. Ki Kesdik pirsa sakabehe lelakone Sang Panji, mula enggal – enggal nusulSang Panji. Ing alas Ki Kesdik nemu kethune Sang Panji. Mula papan mau banjur dijenengake “Wana Kethu”. Nganti saprene papan mau diarani  Wana Kethu.

            Ora antara suwe, Ki Kesdik Wacana  nemoni Raden Panji. Kanthi gragapan lan kaget Raden Panji sujud nyuwun pangapura  lan pasrah. Senajan wis diapura, nanging luput tetep dipatrapi paukuman. Wiwit iku Raden Panji disebdakake dadi Kidang Wulung sing nunggu ing alas jati. Satemene kidang Wulung nangis nggelani lelakon lan nyuwun dijabel kabeh ngendikane Ki Kesdik. Nanging wis ora bisa maneh. Mula wiwit iku Kidang Wulung sing mimpin ing alas Kethu.

            Ki Kesdik banjur nerusake laku  tekan ing gumuk kang endah. Ana ing papan mau banjur dijenengake Gunung Giri. Ing papan iku uga, Sunan Giri banget nggumun marang endahe sesawangan Gunung Giri l;an alas sakiwa tengene. Mula papan mau dijenengake Wonogiri. Wana tegese alas, Giri tegese gunung. Nganti saiki papan mau dadi Kutha Wonogiri